De tentoonstelling is opgezet als een reis van het nu tot in de jaren vijftig van de afgelopen eeuw. Het draait er vooral om persoonlijke familieverhalen van de verschillende generaties. "De jongste generatie laat zien hoe ze hun familieverhaal weet om te buigen tot een kracht", stelt het museum. Er wordt vanuit zoveel mogelijk perspectieven gekeken, aldus Sophiahof.

Licht speelt ook een belangrijke rol. "Wie ooit in Indonesië was, weet dat het licht daar heel anders is dan in Nederland. Licht en kleur zijn hier daarom ingezet als spiegel van de emotie en sfeer. In de ene ruimte wordt het Nederland van nu gevangen in een kakofonie aan beeld en geluid van culturele en politieke kwesties. In een andere ruimte vormt een kille, gure Hollandse winterwereld de setting voor migratieverhalen, waarbij de ontvangst in Nederland doorgaans niet bepaald als hartverwarmend werd ervaren."

Veel gezichten

Historische duiding en context wordt met interactieve schermen, infographics, een begeleidende audiotour en een boekje gegeven. De verhalen in de tentoonstelling geven geen compleet beeld, zegt Sophiahof, maar ze laten "op een heel persoonlijke en intieme manier zien dat Nederlands-Indië een verhaal is met veel gezichten."

In het Rijksmuseum in Amsterdam begint volgende week Revolusi! Indonesië onafhankelijk, een tentoonstelling over de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië aan de hand van de verhalen van ooggetuigen. Over Revolusi! en het wel of niet hanteren van de term 'bersiap' ontstond op voorhand al een hoop rumoer. Deze term wordt in ons land gebruikt voor de gewelddadige periode tijdens de strijd om de onafhankelijkheid en zou volgens een van de samenstellers "niet geheel vrij van rassenhaat" zijn, doordat er "altijd primitieve, ongeciviliseerde Indonesiërs als daders van de gewelddadigheden worden opgevoerd". Veel Nederlanders hadden zwaar te lijden onder de bersiap.

Door: ANP