In 2015 telde Nederland 1,7 miljoen mensen tussen de 15 en 75 jaar die aangaven dat ze door een langdurige ziekte, aandoening of handicap belemmerd werden in het krijgen of uitvoeren van werk. Bijna 400 duizend van deze arbeidsgehandicapten waren tussen de 25 en 45 jaar oud. Van hen was de helft niet actief op de arbeidsmarkt. Dat meldt CBS.
In de leeftijdsgroep die gemiddeld genomen de hoogste arbeidsparticipatie heeft, de 25- tot 45-jarigen, had 9,4 procent een arbeidshandicap. Dit zijn bijna 400 duizend mensen. De helft van hen behoort niet tot de beroepsbevolking: zij hebben niet recent naar werk gezocht of zijn hiervoor niet direct beschikbaar. Dat percentage is veel hoger dan onder de 25- tot 45-jarigen zonder arbeidshandicap, van wie 8 procent niet actief is op de arbeidsmarkt.
Van de 25- tot 45-jarigen met een arbeidshandicap had 42 procent betaald werk. Van de194 duizend die tot de arbeidsgehandicapte beroepsbevolking worden gerekend, waren er 27 duizend (14 procent) werkloos. Bij niet-arbeidsgehandicapten was het percentage met betaald werk ruim twee keer zo hoog (87 procent), en lag het werkloosheidspercentage met 5 procent veel lager.
Werkzame arbeidsgehandicapten tussen de 25 en 45 jaar hebben minder vaak een vast dienstverband dan niet-arbeidsgehandicapten: respectievelijk 63 en 69 procent. Ze werken vaker als werknemer met een flexibel dienstverband (21 vs. 17 procent) of als zzp’er (14 vs. 10 procent). Dit geldt zowel voor mannen als vrouwen. Van de 603.000 mensen die werkzaam zijn in pedagogische beroepen zijn 40.000 mensen arbeidsgehandicapt.
Een op de vijf werkzame arbeidsgehandicapten tussen de 25 en 45 jaar zou graag meer uren willen werken. Bijna 10 procent wil liever minder uren en iets meer dan 70 procent wil niet meer of minder uren werken. Degenen zonder arbeidshandicap geven vaker aan hun arbeidsduur niet te willen veranderen. Hierbij speelt een rol dat niet-arbeidsgehandicapten vaker dan arbeidsgehandicapten voltijd werken.
Door: Redactie Nationale Onderwijsgids
