Internist en arts-onderzoeker Medisch Onderwijs Karin Haring is verbonden aan het Radboudumc en observeerde 100 coassistenten na hun eerste coschap. De aankomende artsen moesten voor het eerst zelfstandig patiënten onderzoeken in het ziekenhuis en een diagnose stellen. Na het coschap moesten de studenten een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren op een simulatiepatiënt.

 

Haring: 'Studenten voeren maar 60 procent van de verplichte basishandelingen uit. Dat is kwalijk omdat het lichamelijk onderzoek artsen belangrijke informatie kan geven, die hen helpt bij het stellen van juiste diagnoses.' Volgens de internist geven de toekomstige doktoren vooral weinig aandacht aan de ledematen en lymfeklieren. Onderzoek aan hoofd, hals en buik voerden ze bovendien onjuist uit. Slechts negen procent van de coassistenten deed dat adequaat.

 

Aankomende artsen zullen beter opgeleid moeten worden, nu blijkt dat ze de basisvaardigheid van lichamelijk onderzoek niet goed uitvoeren, stelt Haring. 'Lichamelijk onderzoek is echt de basisvaardigheid van een arts, wat goed uitgevoerd moet worden, zoals goed longen leren kloppen, goed een buik leren voelen. Het geeft artsen snel en vaak betrouwbare informatie over wat er precies aan de hand is met met een patiënt. Bovendien is het snel, goedkoop en altijd beschikbaar', aldus Haring.

 

De onderzoekster heeft wel een idee over de oorzaak over de slechte prestaties. 'Studenten worden te weinig geobserveerd door opleiders. Ze zien daarnaast specialisten die veel verder zijn, en ook weinig lichamelijk onderzoek uitvoeren. Ze kopiëren dat gedrag.'

 

Eerder was bekend uit studies dat eenmaal praktiserende artsen ook weinig lichamelijk onderzoek uitvoeren en veel op apparaten vertrouwen, zegt Haring. Een blindelings vertrouwen op medische apparatuur als scans en foto's zou de basisvaardigheden niet mogen vervangen, vindt Haring. 'Om die reden zijn we onderzoek bij coassistenten gaan uitvoeren. We weten nu dat het al heel vroeg misgaat.'

 

© Nationale Onderwijsgids