Zulke goede punten scoren dat de universiteit drie jaar op rij beslist om je studiegeld gewoon terug te storten: heel wat studenten - en hun ouders - kunnen er alleen maar van dromen. Voor de Vlaamse Geraldine Vanderschueren is het de realiteit, zo meldt het Nieuwsblad.
Toch had het geen haar gescheeld of de 22-jarige Geraldine Vanderschueren moest een andere studierichting kiezen. Na haar toelatingsexamen werd ze door de universiteit van Maastricht niet goed genoeg bevonden voor een studie geneeskunde. Iets waar haar leerkrachten op de middelbare school haar al voor gewaarschuwd hadden: geneeskunde was een te zware studierichting voor haar.
Maar Geraldine volhardde in de boosheid en werd op basis van een loting uiteindelijk toch toegelaten tot de studie. En kijk: de voorbije drie jaar behoorde ze telkens tot de beste drie procent van haar faculteit, waardoor de universiteit haar al drie jaar een beurs uitkeert ter waarde van haar studiegeld.
De ultieme revanche op iedereen die dacht dat ze de studies niet zou aankunnen? 'Dat is misschien veel gezegd, maar het doet wel deugd', zegt Geraldine. 'Na de commentaren van mijn leerkrachten in de middelbare school en het minder goede ingangsexamen kampte ik met faalangst. Ik had nooit verwacht dat ik zou slagen, laat staan dat het zò goed zou zijn.'
Neurologe
'Het feit dat ik nu al drie jaar op rij tot de beste drie procent van de universiteit behoor, is het ultieme bewijs dat ik toch de juiste studierichting gekozen heb. Al ga ik nu ook weer niet beginnen zweven. Zo'n prijs zegt niet alles. De drie voorbije jaren waren vooral theoretisch, de drie komende jaren en de daarop volgende specialisatiejaren zijn vooral praktijkgericht. Of ik teleurgesteld zou zijn als ik de prijs volgend jaar niet meer krijg? Misschien wel, ja. Je wordt zoiets toch een beetje gewoon.'
Het geld van de voorbije drie jaar werd in ieder geval goed besteed. Geraldine deed zichzelf een reis naar Argentinië cadeau. 'Mijn ouders betalen mijn studies, maar ze hebben gezegd dat ik geld zelf mocht uitgeven', zegt ze. 'Ze vonden dat ik er hard voor gewerkt had. Bovendien zouden ze de studie sowieso toch betaald hebben, ook als het geld niet werd teruggestort. Als ik ook volgend jaar tot de beste drie procent behoor, ga ik met het geld naar Canada.'
Maar voorlopig concentreert Geraldine zich volledig op haar stage in het ziekenhuis van de Vrije Universiteit Brussel in Jette. Heeft ze haar stagebegeleiders daar al ingelicht dat ze haar goede punten moeten geven om aanspraak te maken op die prijs? 'Nee hoor. Voorlopig houd ik dat stil. Ik wil zo goed mogelijk doen, zodat ik later mijn vader kan opvolgen als neurologe. Al heeft hij me al wel gewaarschuwd: het wordt hard werken.'
