Met name doordat directie en bestuur jarenlang vooral beursspeculant en vastgoedhandelaar dachten te kunnen 'spelen' is deze situatie ontstaan. Gebouwen kopen (die nu onverkoopbaar zijn - een goed voorbeeld is het lelijke kantoorgebouw aan de Marten Meesweg in Rotterdam waar directie en stafdiensten zitten - of zelfs leegstaan), gebouwen huren op tripple A locaties (bijvoorbeeld het oude Shellgebouw aan het Hofplein of de toren aan het Marconiplein tegen extreme huurcontracten), kostbare verbouwingen, handel in vage aandelen en obligaties etc. Ik heb 28 jaar lang gewerkt bij Zadkine en zag met lede ogen aan dat na weer een fusie en schaalvergroting de aandacht steeds minder gefocust was op goed onderwijs en op de leerlingen. Wel liepen er steeds meer mannetjes in krijtstreep rond die de 'manager' speelden. Ook werd er veel externe 'deskundigheid' ingekocht. Het moest steeds groter, duurder en mooier. De leerling stond al lang niet meer centraal. En nu er grote financiële problemen zijn kiest men voor de makkelijkste 'oplossing': zoveel mogelijk personeel lozen. Want daar komt het wel op neer. Ik kreeg te horen dat ik niet meer 'geplaatst' was?! Verder dat er geen geld meer was voor een of andere regeling. Met veel pijn en moeite heb ik nog een jaarsalaris uitonderhandeld. That was it. Geen afscheid. Collega's die ik heb gesproken vertellen hetzelfde verhaal. In de jaren '80 en een deel van de jaren'90 heb ik met enorm veel plezier les gegeven aan gemotiveerde leerlingen samen met gemotiveerde collega's. Daarna was het snel voorbij. Tijdens de onderhandelingen over mijn ontslag kon men geen dossier overleggen. Geen letter. Nooit een functioneringsgesprek o.i.d. gehad. Altijd goed gefunctioneerd. Veel collega's zijn mij vooraf gegaan en nog vele zullen er volgen. Maar wie is nu eigenlijk de eindverantwoordelijk voor deze misère? Ik vind het te goedkoop en te makkelijk om te wijzen naar dalende leerlingaantallen of naar het Ministerie of naar teruglopende subsidies. Men heeft aan de 'top' megalomaan gedacht en gehandeld en nu is vooral het personeel de dupe evenals de leerlingen die steeds minder gefaciliteerd zullen worden. Ik voorzie uiteindelijk een terugkeer naar kleinere opleidingseenheden die wel goed te managen zijn en waarbij - minstens zo belangrijk - het personeel en de leerlingen weer met plezier en gemotiveerd invulling gaan geven aan een efficiënte en leerrijke schoolomgeving. Het waren mooie, financieel gezonde en prima functionerende scholen die aan de basis stonden van de (door de overheid afgedwongen) fusie tot ROC Zadkine zoals bijvoorbeeld MHNO De Windroos. Schaalvergroting was de mantra waarmee kritische geluiden werden weggewuifd. Want onder andere daardoor kon men makkelijker baanbehoud garanderen omdat de schaalvergroting voor meer flexibliteit zou zorgen in herplaatsingen e.d. (!). Ook zou deze schaalvergroting kostensparend werken (!). Tenslotte: de menselijke maat zal terug (moeten) keren, daarvan ben ik overtuigd omdat het georganiseerde MBO-onderwijs op deze wijze (de ROC vorming) totaal het doel is voorbij geschoten.