We leven al bijna 75 jaar in vrijheid. Veel mensen in Nederland, en vooral kinderen, kunnen zich helemaal niet voorstellen hoe het is om niet in vrijheid te leven. Hoe is het om dagelijks niet te kunnen doen en laten wat je zelf wilt? Of om offers te maken voor de vrijheid van anderen? Tijdens de Verhalendag gingen de veteranen en overlevenden uit de Tweede Wereldoorlog met de kinderen in gesprek over oorlog, intolerantie en vrijheid.

 

Zo deelde mevrouw Chris De Leeuw haar verhaal over hoe zij dat zij op 14-jarige leeftijd haar bijdrage leverde aan het verzet. Als de jongens fietsen terug stalen van de Duitsers, stond zij op de uitkijk. Mijnheer Govert Janse vertelde dat zijn vader werd opgepakt vanwege zijn communistische overtuiging. Hij herinnert zich de hongerwinter nog erg goed. Janse had het gevoel dat hij zich als vader van het gezin moest gedragen, hoe jong hij ook was. Tijdens zijn zoektocht naar voedsel raakte hij bevriend met een Duitse soldaat. Hij wil met zijn verhaal het vijanddenken doorbreken: ‘Niet alle Duitse soldaten waren slecht’.

 

De veteranen vertelden over hun missies overal ter wereld. Zo deelde Michiel Hijmans zijn indrukwekkende verhaal over zijn tijd op de Indische Oceaan, waar hij leiding gaf aan de NAVO-vloot die Somalische piraten bestreed. Arnold Velterop vertelde over zijn missie in Irak en Afghanistan. Hierbij benadrukte hij de moeilijke positie waarin ‘thuisblijvers’ (vrienden en familie van) zich bevinden.Tijdens de Verhalendag was er voor de kinderen alle ruimte om te reageren, vragen te stellen en met de vertellers in gesprek te gaan. En juist dat gesprek zorgt ervoor dat bij kinderen de boodschap beklijft: dat wij leven in vrijheid is niet vanzelfsprekend.