De namen hogeschool en universiteit mogen gebruikt worden door respectievelijk hogescholen en universiteiten in Nederland die door de Nederlandse overheid worden bekostigd. De naam hogeschool mag ook gebruikt worden door onderwijsaanbieders die niet door de Nederlandse overheid worden bekostigd maar van de minister van OCW de bevoegdheid hebben gekregen voor het verlenen van graden. Dit zijn de zogenaamde rechtspersonen hoger onderwijs (rpho’s). Al deze instellingen staan in het register voor opleidingen in het hoger onderwijs (CROHO).

Wanneer je succesvol een opleiding afrondt die door de Nederlands Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) is geaccrediteerd, krijg je een officiële Nederlandse graad. Dit kan een Bachelor-, Master- of Associate degree (AD) zijn. Officiële Nederlandse graden kun je alleen behalen aan een onderwijsinstelling die zich universiteit of hogeschool mag noemen. Al deze opleidingen staan in het register voor opleidingen in het hoger onderwijs (CROHO).

 

Een AD opleiding kun je alleen volgen aan een hogeschool. Na het succesvol openbaar verdedigen van een proefschrift aan een Nederlandse universiteit kun je een Doctorgraad behalen.

Opleidingen die niet door de NVAO geaccrediteerd zijn, gebruiken wel vaak de termen ‘op hbo-niveau’ of ‘hbo-diploma’. Deze termen kunnen door iedereen gebruikt worden en zijn niet door de wet beschermd. Het is dus niet altijd gegarandeerd dat het echt ‘hbo-niveau’ betreft. 

 

Om misleiding van studenten en werkgevers tegen te gaan en het aanzien van het hoger onderwijs te borgen, mogen organisaties niet zomaar de naam universiteit of hogeschool gebruiken en mogen niet onterecht graden worden verleend. Aan universiteiten en hogescholen die onterecht een graad in het vooruitzicht stellen kan de minister ook een boete opleggen. De instelling voldoet dan namelijk niet aan de informatieplicht aan studenten.