Normal_group-of-students-paying-attention-to-their-teache-2025-04-04-14-25-19-utc

De sfeer in de klas verandert als je het over het journaal hebt. Kinderen schieten overeind, willen iets zeggen, weten iets wat hun ouders zeiden. Het leeft. Toch is het niet vanzelfsprekend om dat gesprek ook écht te voeren. Want hoe pak je dat aan zonder dat het ontspoort of te ingewikkeld wordt? En hoe zorg je dat het gesprek niet meteen na vijf minuten doodvalt?

Begin klein en dichtbij

In groep 5 vroeg een leerling me: “Waarom is er oorlog?” Bam. Daar sta je dan. Geen makkelijke vraag, en toch wil je die niet ontwijken. Actuele gebeurtenissen kunnen heftig zijn, maar je kunt ze ook benaderen vanuit herkenning. Een actie op school voor het goede doel. Een buurt die overstroomt. Of een verkiezingsbord dat ineens in het straatbeeld staat. Dát zijn haakjes die kinderen herkennen en waar je op voort kunt bouwen.

Gebruik actualiteit in projectvorm

Niet alles hoeft in één kringgesprek. Juist door actuele onderwerpen te verwerken in projecten of themablokken kun je de diepte opzoeken zonder het zwaar te maken. Werken aan een project over klimaat? Combineer nieuwsitems, onderzoekjes en eigen ervaringen. Een ramp in het buitenland? Maak er een actie van, schrijf er brieven over of nodig een expert uit.

Laat kinderen zelf het nieuws brengen

Een gouden tip die ik ooit kreeg: laat kinderen zélf het nieuws maken. Bijvoorbeeld een journaal op vrijdagmiddag. Ze kiezen een onderwerp, zoeken informatie en maken samen een filmpje of presentatie. Hierdoor ontstaat eigenaarschap. Ze verdiepen zich echt en zijn trots op wat ze delen. En jij? Jij hoeft niet alles zelf te verzinnen.

Bovendien geef je ze hiermee de tools in handen om kritisch te kijken naar bronnen, beeldvorming en invloed van media. En dat is precies waar burgerschap basisonderwijs om draait: bewustwording, nadenken en handelen.

Geef ruimte aan emoties

Sommige gebeurtenissen raken kinderen. Denk aan een overlijden in het dorp of een geweldsincident in het nieuws. Emoties wegdrukken helpt dan niet. Wat wél helpt, is ruimte maken voor gevoel, zonder het gesprek te laten ontsporen. “Wie voelt zich verdrietig of boos als je hieraan denkt?” is dan een veel betere ingang dan “Wat vinden jullie hiervan?”

Gebruik materialen die aansluiten bij je visie

Een methode hoeft niet beperkend te zijn. Sterker nog, goede methodes bieden juist structuur én vrijheid. Bij Jeelo bijvoorbeeld wordt gewerkt aan thema’s die maatschappelijke betrokkenheid stimuleren. Burgerschap en wereldoriëntatie zijn verweven met andere leergebieden en dat maakt het onderwijs betekenisvol én actueel.

Je hoeft dus niet te wachten op ‘de perfecte aanleiding’. De opzet zelf zorgt al voor aansluiting bij wat er speelt. En het mooie? Het past bij de belevingswereld van de leerling. Dáár zit de kracht.

Bespreek je eigen ongemak

Soms is het onderwerp ingewikkeld of voel je je onzeker. Geef dat gerust aan. “Ik weet ook niet precies hoe dit zit, maar we gaan samen kijken.” Dat maakt jou menselijk. Kinderen hebben daar veel respect voor. En het geeft hen het signaal dat je als volwassene ook niet alles weet. Maar dat je het wel belangrijk vindt.

Juist dát is burgerschap in de praktijk: samen zoeken, kritisch denken, luisteren, ruimte geven aan verschillen en verantwoordelijkheid nemen. En dat begint allemaal bij jou, in de klas.

Voorbeeld van actuele haakjes die je vandaag al kunt gebruiken

  • Verkiezingen: Laat kinderen stemmen over iets kleins in de klas
  • Natuurgeweld: Maak een verbinding met klimaat of hulpacties
  • Sportevenementen: Bespreek wereldburgerschap, samenwerken en cultuur
  • Prijsstijgingen: Laat ze uitzoeken wat producten kosten en wat dat betekent voor gezinnen

Zo maak je iets groots tastbaar, zonder het te simplificeren.