“Het stelsel gaat ervan uit dat ouders kunnen bijdragen, maar met een inkomen rond anderhalf keer modaal is dat nog heel lastig. Studenten met draagkrachtige ouders kunnen studeren zonder te hoeven lenen, anderen beginnen hun loopbaan met een financiële achterstand,” zegt Nibud-directeur Arjan Vliegenthart.

 

Het percentage studenten met een rentedragende lening is gedaald van 55 procent in 2017 naar 45 procent nu. Studenten die niet lenen, zijn vooral huiverig voor de studieschuld en de gevolgen daarvan. Van de uitwonende studenten heeft bijna twee derde een lening. Van de studenten die thuis wonen, leent nog geen 30 procent. De studenten met een studieschuld maken zich zorgen over de gevolgen die de schuld heeft voor later (zoals het kopen van een huis). Ook vinden zij dat lenen bij DUO te makkelijk wordt gemaakt en beschouwen ze de lening minder vaak als investering dan in 2017.

  

Ruim twee derde van de studenten ontvangt geld van hun ouders. Dat is 10 procent meer dan in 2017 en vergeleken met 2015 (toen de respondenten nog niet onder het huidige leenstelsel vielen) zelfs 15 procent hoger. Ook het bedrag dat ze krijgen is met 46 euro gestegen naar gemiddeld 211 euro per maand. Vier jaar geleden ging nog meer dan de helft van de studenten het huis uit, nu wonen juist meer studenten bij hun ouders thuis. Dit zijn niet alleen eerstejaars die als gevolg van de coronapandemie andere keuzes hebben gemaakt. Ook onder tweede- en derdejaars woont meer dan de helft thuis. Hun ouders nemen meer kosten voor hun rekening dan eerst.

 

Het Nibud heeft berekend dat ouders met een anderhalf modaal inkomen nauwelijks kunnen bijdragen. Het instituut maakt zich zorgen over de financiële gevolgen van studeren voor jongeren die geen beroep op hun ouders kunnen doen. "Het Nibud ziet dat het leenstelsel een te grote afhankelijkheid van ouders veroorzaakt," stelt Vliegenthart. "En als je niet van hen afhankelijk kunt zijn en een lening nodig hebt, maakt de studieschuld studenten onzeker over hun toekomst." Het Nibud pleit daarom voor aanpassingen in het studiefinancieringsstelsel. "Iedereen kan studeren met studiefinanciering, maar er ontstaat na afloop een grotere ongelijke situatie dan noodzakelijk is," aldus Vliegenthart.