Utrechtse basisschool De Puntenburg sluit na 140 jaar
Gisteren werd er nog een groot feest gevierd op de school. Juf Anja ontving mooie tekeningen, een hartje dat een leerling zelf had genaaid, en leuke foto’s. Emotioneel vertelt ze: “Dit is wat Puntenburg Puntenburg maakt: onze kinderen. Het zit echt in mijn hart.” Ze vindt het dan ook erg jammer dat de school moet sluiten. “Als het aan mij had gelegen, waren we nooit dichtgegaan.”
Het bestuur besloot de school te sluiten na onderzoek dat wees op een aanhoudend laag leerlingenaantal in de toekomst. Bovendien zijn de kosten voor het schoolgebouw en de energierekeningen hoog. De 36 overgebleven leerlingen zullen naar andere basisscholen gaan, terwijl de groep acht-leerlingen naar de middelbare school zullen doorstromen.
Feestelijke dag met een verdrietig randje
Juf Carry, die al ruim 40 jaar op De Puntenburg werkt, vindt het moeilijk dat de school dicht moet. “Het is einde verhaal voor Puntenburg. Vrijdag worden de deuren gesloten. Het is een hele feestelijke dag met een verdrietig randje.” Toch kijkt ze terug op een mooie tijd: “Er is veel samenhorigheid. Kinderen kunnen heel goed samenwerken en hebben een enorm verantwoordelijkheidsgevoel. Ze zijn zelfstandig.”
Een van de leerlingen van juf Carry vertelt: “Er is altijd verteld dat we aan onze doelen moesten blijven werken. Nooit opgeven wat je wil bereiken en altijd doorzetten.” Na de zomer gaat hij naar de middelbare school, maar hij vindt het jammer om afscheid te nemen. Een andere leerling van juf Anja vindt het moeilijk dat de school dichtgaat omdat “het altijd zo leuk is”. Op de vraag waarom het zo leuk is, antwoordt ze: “Juf Anja.”
Onmacht en emoties
Juf Anja is erg emotioneel over de sluiting. Vorige week moest ze nog huilen in de klas. In haar klas doen ze aan het begin en eind van de dag een rondje om te zien hoe de kinderen zich voelen. Ze kunnen kiezen uit groen, oranje of rood. Een meisje dat altijd groen zegt, zat toen ineens in het rood of oranje. “Je merkt dus dat de kinderen ook echt de onmacht voelen. Ze willen niet weg, maar moeten weg. Dat zorgt voor veel onzekerheid.”
Vanmiddag zullen de 36 leerlingen de school voor het laatst verlaten. “Dit jaar was met een lach en een traan. We hebben veel gelachen met elkaar, we gaan huilen met elkaar. En straks sluiten we de deuren met elkaar,” besluit juf Anja.
Door: Nationale Onderwijsgids / Fleur Zomer
