Het leerlingenvervoer heeft als doel dat alle kinderen naar school kunnen. In principe gaat het om vervoer naar de dichtstbijzijnde toegankelijke school. Maar als een jeugdige niet meer thuis kan wonen en bijvoorbeeld naar een instelling gaat, is het vaak niet in zijn belang om ook nog van school te wisselen.

Toch zie ik dat de verantwoordelijke gemeente dan weigert het leerlingenvervoer toe te kennen, omdat er een passende school in de buurt van de instelling ligt. De regel wordt dan erg strikt toegepast, zonder naar de situatie van de jeugdige te kijken.

Dichtstbijzijnde school 

Ik ben van mening dat de gemeenten hier het belang van de jeugdige voorop moeten zetten. De regels bij leerlingenvervoer bieden hier de ruimte ook voor. Gemeenten kijken nu te veel naar wat de dichtstbijzijnde school is. Maar is deze school ook het meest toegankelijk? Daarvoor kijk je naar de richting van de school. Maar ook moet je kijken of de school past bij de lichamelijke en geestelijke toestand van de jeugdige.

Als een jeugdige moet wisselen van school, terwijl hij net ook al uit huis is geplaatst, kan dit zeker gevolgen hebben voor zijn geestelijke toestand. De meest toegankelijke school is dan de school waar de jeugdige naar toe gaat.

Handreiking leerlingenvervoer 

De VNG komt met verschillende acties om het leerlingenvervoer te verbeteren. Er komt bijvoorbeeld een handreiking leerlingenvervoer met handvatten welke stappen en beslissingen een gemeente kan nemen.

Aanvragen voor leerlingenvervoer 

Ook de Jeugdombudsman Den Haag begint een onderzoek naar de manier waarop de gemeente omgaat met aanvragen voor leerlingenvervoer. Hopelijk krijgt dit punt hierin ook de nodige aandacht. Het is goed gemeenten erop te wijzen welke ruimte zij hebben bij het toekennen van leerlingenvervoer. Het strikt toepassen van de regels voor leerlingenvervoer, zonder daarbij naar het belang van de jeugdige te kijken, mag nooit de reden zijn dat een jeugdige van school moet wisselen.

Door: Nationale Onderwijsgids