“Het gaat goed met me”
Ze had haar dag niet. Of eigenlijk had ze haar week niet. Emotionele achtbaan. Ze rolde van de ene emotie in de andere. Ruzietjes die ze moest sussen, en leerlingen die bij haar kwamen uithuilen. Stof tot nadenken en ze voelde zich machteloos. Daar heeft dan vervolgens iedereen dus last van. Maar zijzelf het meest. Mopperend liep ze door de school. Schoot uit haar slof tegen leerlingen die daar helemaal niks aan konden doen. Ze deden niet eens écht iets fout. Ze vond zichzelf even helemaal niet leuk.
En ineens was daar het ene kleine lichtpuntje. Ze zat in de lerarenkamer en uit het muzieklokaal klonk prachtige muziek. “Hallelujah”, alsof er een engeltje over de piano danste. Op slag was ze ontroerd en als een magneet werd ze naar de muziek getrokken. Ze stond in de deuropening te kijken. Te genieten. En ineens rolde er een traan over haar wangen. Het meisje stopte met spelen. Keek haar aan en glimlachte. Ze probeerde haar tranen terug te dringen: “Wow, prachtig meid! Let niet op mij en speel vooral door!”
En ze speelde door. Het voelde alsof het een beetje voor haar was. Door de waas zag ze het meisje weer zitten. Twee jaar geleden, in de kerk, tijdens het afscheid van haar vader…”My Heart will go on” . En kijk haar nu eens zitten. Glimlachend, de sterren van de hemel aan het spelen. En dat engeltje danst inderdaad overduidelijk mee over het toetsenbord. Her heart does go on…
Ze glom van trots. Haar oud-mentorleerlinge… En ze probeerde door haar tranen heen naar het meisje te glimlachen. Ze begreep het. Stond op van haar pianokruk en liep op haar af. Ze keek haar aan en sprak zacht: “Mevrouw, het gaat goed met me!”
Noot van redactie: Wegens een technische omzetting op 15-11-12 om 16.00uur worden de daarvoor behaalde scores niet getoond. Op dat moment had Claudia 70 stemmen! Verdient Claudia het om te winnen? ‘Tweet,’ ‘Like’ en ‘Respect’ dit artikel!
© Nationale Onderwijsgids / Ingezonden door: Claudia Greven
