Cortisol wordt ook wel het stresshormoon genoemd. Wat hiervan de gevolgen zijn voor de hersenontwikkeling van jonge kinderen is wetenschappelijk nog niet aangetoond. Wel wordt aangenomen dat een hoog cortisolgehalte bij peuters onder andere kan leiden tot verlegenheid en verlies van zelfbeheersing. Volgens Mary Britt Drigil, die het onderzoek leidde, zijn deze eigenschappen ook terug te vinden in haar onderzoek. Kinderen die sociaal nog niet zo vaardig zijn als leeftijdsgenootjes ervaren tijdens de opvang meer moeilijkheden. Dat is althans een verklaring die Drigil geeft voor de hoge waarde cortisol bij deze groep peuters.

In het onderzoek gebruikte Drigil met haar team speeksel van peuters die sinds een paar maanden naar de kinderopvang gingen. De hoeveelheid cortisol werd steeds aan het eind van de dag gemeten. Opvallend was de hoge waarde op dat tijdstip. Normaal gesproken hebben mensen juist ‘s morgens een hoge cortisolwaarde die gedurende de dag afneemt. De onderzoekers uit Trondheim constateerden dat het cortisolgehalte van de peuters in de opvang maar liefst 32 procent hoger was dan dat van peuters die niet naar een kinderdagverblijf gaan.

Meer aandacht voor peuters van de ouders thuis zou het cortisolniveau enigszins kunnen herstellen, aldus Drigil. Een soortgelijke aanname is al eens gedaan door hoogleraar psychobiologie Carolina de Weerth aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Zij onderzocht baby’s en toonde aan dat de cortisolwaarde van baby’s thuis lager was dan die van baby’s in de opvang. Volgens De Weerth zou het daarom beter zijn om baby’s eerst bij huis te houden.

Door: Redactie Nationale Onderwijsgids