Chemiestudent Hogeschool Inholland zet zich in voor een groene wereld

Als derdejaarsstudent Chemie aan Hogeschool Inholland dook Remco van Delft vol in de wereld van energietransitie en recycling. Tijdens zijn stage bij de onderzoeksgroep Toegepaste Materiaal-, en Elektrochemie (in samenwerking met het lectoraat Slimme materialen voor de energietransitie) werkte hij mee aan een baanbrekend project: het recyclen van complexe materialen uit windturbines op een milieuvriendelijke manier. “Supertof dat je als student direct bijdraagt aan duurzame oplossingen!”, zegt Remco enthousiast. Dat meldt Hogeschool Inholland.

De opkomst van wind-, groene en waterstofenergie zit in een stroomversnelling. Goed nieuws, maar het heeft ook een keerzijde: afval. In Europa wordt jaarlijks zo’n 4 miljoen kilo aan turbinebladen – windmolenwieken – weggegooid. Een hoeveelheid die tegen 2030 kan oplopen tot 570 miljoen kilo! Het is een enorme uitdaging om, zodra windmolens hun levensduur hebben bereikt, dit waardevolle materiaal hoogwaardig te kunnen recyclen.

Recyclingtechnieken

“Windturbinebladen bestaan uit zowel glasvezels als kunststof”, legt Remco uit. “De combinatie van deze materialen samen maakt het recyclen complex. Vaak wordt het versnipperd en als vulmiddel gebruikt of gewoon gedumpt. Google maar eens op ‘Windmill Graveyards’ en je ziet de vreselijkste beelden van bérgen oude wieken. Dat moet echt anders, zeker nu de investeringen in windenergie blijven groeien. In Denemarken moet je bijvoorbeeld al vóór de plaatsing van een windmolen een plan hebben voor het hergebruik van onderdelen. Een mooie stap richting duurzaamheid, maar om dit op grote schaal te realiseren moeten de recyclingtechnieken flink worden verbeterd.”

Chemische recyclingmethoden

Binnen het lectoraat onderzoekt Jasmijn Ruijgrok, docent-onderzoeker Chemie, vernieuwende chemische recyclingmethoden voor deze complexe (windturbine)materialen. In een artikel in De Ingenieur schetst zij samen met lector Rogier Nijssen het belang hiervan en het uiteindelijke doel: het volledig circulair maken van het materiaal. Remco: “Bij chemisch recyclen scheid je kunststof en glasvezels op moleculair niveau, in plaats van alles simpelweg te vermalen. De glasvezels kunnen dan worden hergebruikt voor nieuwe wieken, terwijl je met speciale chemische processen de kunststof afbreekt tot kleine bouwstenen om weer nieuwe (andere) materialen van te maken.” Hoewel chemisch recyclen theoretisch al mogelijk is, wordt het in de praktijk nog niet op grote schaal gedaan. Hier ligt dus een mooie uitdaging voor hbo-onderzoek.

Testmodel ontwikkelen

Remco’s stage maakte deel uit van dit onderzoek. Zijn opdracht? Een testmodel ontwikkelen waarmee diverse recycletechnieken ‘in het klein’ kunnen worden getoetst. “Je kunt tenslotte niet zomaar experimenteren met een gigantisch windmolenblad”, zegt hij lachend. Hij richtte zich in zijn opdracht op polymeren – de lange ketens die de bouwstenen van kunststof vormen. “Ik heb een klein fragment van zo’n polymeer nagemaakt en daarop een recyclingmethode losgelaten, zodat we precies kunnen zien wat er gebeurt bij chemisch recyclen. Deze kennis helpt ons om uiteindelijk de grootschalige recycletechnieken te verbeteren.”

Zijn testmodel leverde veelbelovende resultaten op: hij slaagde erin een klein stukje polymeer samen te stellen. “Hoewel de huidige methode nog te arbeidsintensief en kostbaar is, bewijst deze dat het kán en dat het werkt. Met verdere automatisering kan deze techniek in de toekomst uitgroeien tot een praktische oplossing voor het recyclen van complexe polymeren – en zo een waardevolle bijdrage leveren aan een duurzame energietransitie”, aldus Remco.

Groene en maatschappelijke relevantie

Wat hem het meest aansprak aan zijn stage was de ‘groene’ en maatschappelijke relevantie van zijn werk. Remco: “Ik heb bewust gekozen voor duurzame chemie in plaats van een goedbetaalde stage bij Shell of Tata Steel, omdat ik wil werken aan projecten met een positieve impact.” Deze keuze helpt ook het negatieve imago van chemie – vaak geassocieerd met vervuiling en schadelijke praktijken – te doorbreken.

Voor zijn afstudeerstage heeft Remco een vergelijkbare uitdaging gevonden. “Bij Avantium, een toonaangevend bedrijf dat duurzame plastics ontwikkelt op basis van suikers in plaats van olie, mag ik onderzoeken wat er met de reststroom – het overgebleven materiaal – kan gebeuren. Zo werk ik mee aan een wereld waarin chemie een groenere rol speelt.”